Lang zal die leven!
Door: Paul Nas
Blijf op de hoogte en volg Paul
06 Mei 2015 | Portugal, Porto
We zijn op het Lidodek- midship, dak open, en tot 19.59 uur treedt een Flamencogroep op. Dan stopt de cruisedirector abrupt de muziek en dans, iedereen gaat staan en het wordt muisstil, nou ja op de muziekinstallatie van het schip na dan. De cruisedirector grijpt naar de telefoon, roept geagiteerd van alles en na twee lange minuten stopt dan eindelijk het geluid. We gaan in de herkansing en zijn tot 20.05 stil. Dan begint iemand spontaan het Wilhelmus te zingen en iedereen zingt uit volle borst mee...kippenvel dus op dek 9 van De Rotterdam, duizenden kilometers verwijderd van het vaderland.
Dinsdag 5 mei: mijn 64e verjaardag en wordt bij het ochtendkrieken verrast met een felicitatiekaart van de kapitein. Daarna ontbijt op bed met alles er op en er aan. We maken er ondanks verjaardags- en Bevrijdingsdag een rustige zeedag van zonder veel toeters en bellen. In Nederland is het heel slecht weer; hier schijnt weliswaar de zon, maar het schip deint de gehele dag fors tgv van slecht weer elders op de oceaan. We wonen een food-demonstratie bij en leren huidscrubs van voedsel te maken! Het is vandaag Indonesische dag en we hebben een high tea in die stijl en ook het diner is daarvan aangepast: we eten loempia's en nasi goreng met een Hollands biertje erbij. Tussen high tea en diner zonnen we voor onze eigen hut in een dekstoel op het Promenadedek, wat een luxe. Vanavond weer een theatershow; ditmaal zingt een Britse vocalist afkomstig uit het Londense Westend de sterren van de hemel.
Dinsdag 6 mei is onze laatste "portcall". We liggen in Leixoes een voorstad van Porto. We nemen vandaag een hop-on-hop-off bus vanaf de cruisepier. Omdat we al om 16.30 uur vertrekken moeten we op tijd terug zijn. We verlaten daarom de bustoer (van in totaal 2 uur) alleen in het centrum van Porto en zijn ruim op tijd weer terug in Leixoes. Helaas zien we daardoor in korte tijd wel veel van Porto, maar niet zo intensief. Het is is een stad met prachtige historische gebouwen, indrukwekkende bruggen en heel veel kunst. We schrijven dit verslag onder het genot van een glas rosé op een zonovergoten terras tegenover de cruisepier. Het terminalgebouw is overigens weer een prachtig staaltje hedendaagse architectuur; het zou zo maar een Calatrava kunnen zijn maar is in werkelijkheid van de Portugese architect Da Silva. Kennelijk heeft men er hier wat voor over om toeristen naar dit gebied te te trekken.
-
06 Mei 2015 - 17:08
Marjo En Eddy:
Eindelijk een rustmoment in deze vermoeiende maar mooie reis. Wel jammer dat jullie van Porto niet wat meer hebben kunnen genieten. Geen glaasje port gedronken? Misschien maar beter zo, want port is een pittig drankje dat lekker weg drinkt maar o zo beroerd kan vallen.
Een rustige, ontspannen verjaardag kan ook heerlijk zijn. Lekker eten en een drankje erbij is genieten , nietwaar?
Indonesisch eten? Dan ken ik wel een paar toepasselijke liedjes: Nina Bobo, O Papa Dja, Boeroeng Kaka, Asmara, ja natuurlijk allemaal van Anneke Grônloh.
Niemand zeeziek geworden van het langdurig deinen op de woelige baren?
Geniet van jullie laatste dagen op het schip.
Groetjes,
Marjo en Eddy.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley