Een warme dag vol bezinning.

Vrijdag 14 mei 2010.
Ontbijt in lounge van het hotel, we hebben een hotel met Starbuckskoffiebar en dat is naar Amerikaanse maatstaven een verademing te noemen. We kopen een 2-dagenkaart op de open-air-bus; voor het hotel is een opstapplaats. Helaas moeten we weer lang wachten; er was iets aan de hand met onze bus (waarom treffen wij dat toch altijd). We besluiten om vandaag de tour een keer helemaal te rijden en uit te stappen bij de National Cathedral en Arlington. Vandaag een totaalindruk, morgen meer details. Het wordt in de loop van de dag steeds warmer, ket kwik stijgt naar bijna 30 graden celcius. Wat een verschil met de NY-week, voor het eerst weer in korte broek en korte mouwen!! Washington is een mooie stad, maar totaal anders dan NY; dat komt vooral door de oneindige hoeveelheid regeringsgebouwen, nationale instituten, ambassades, enz. De stad (in elk geval die delen waarin wij rijden) ogen heel voornaam en opvallend schoon. Onze eerste stop betreft de National Cathedral; er is 80 jaar(!) aan gebouwd, maar dan staat er ook zo'n beetje de grootste kerk van het Westelijk halfrond en die lijkt heel erg Europees. Het is geen Katholieke kerk maar een soort Amerikaans-Anglikaanse kerk. Het is een enorm gebouw, relatief sober gedecoreerd maar o.a. wel met mooie gebrandschilderde ramen. Verder valt de fors nationalistische uitstraling op. Begrafenissen van staatshoofden, nationale herdenkingsdiensten, e.d. vinden er in plaats.
De volgende plek waar we uitstappen is Georgetown, een heel authentiek, Peytonplace-achtig, stadsdeel. We stappen vooral uit omdat we het warm hebben en dorstig zijn. We bestellen bij Starbucks een ijskoude frappocino. Onze derde stop wordt Arlington, de nationale begraafplaats van militairen en hoogwaardigheidsbekleders. Met een treintje bezoeken we het enorme terrein en zijn diep onder de indruk van de tienduizenden vooral witte grafstenen. Elke week zijn er 100 officiele begrafenissen! We bezoeken de Kennedygraven en wonen het wisselen van de wacht bij het graf van de onbekende soldaat bij. Na een afsluitende rondrit stappen we, terwijl de hemel alsmaar donkerder wordt, weer in onze open-air-bus. We verlaten Virginia en gaan terug naar DC. Vlakbij het Lincoln Memorial voelen we de eerste druppels en besluiten meteen om maar door te rijden naar het hotel. De aangekondigde thunderstorm barst los. We eten die avond in het hotel en gaan vroeg slapen. De Merlots hebben we bij het diner al ruimschoots tot ons genomen. Morgen doen we het Capitool, het Witte Huis en de memorials.