Een moeizame eerste dag!

Maandag 3 mei, onze eerste vakantiedag. De om 08:15 bestelde, RTC-taxi is 10 minuten te laat, "ik kon het niet vinden", is het excuus! Door naar Rotterdam, op de radio horen we al dat er veel files staan en ja hoor: er wordt er een ongeluk op de A4 gemeld: drie rijbanen dicht, kortom een uur zowat stilgestaan. De chauffeur heeft dit in twee jaar nog niet meegemaakt; hebben wij weer. Om 11 uur op Schiphol, 1 uur te laat. Verplicht naar de incheckautomaten. Het inchecken mislukt, we krijgen hulp en het lijkt goed te gaan maar plots wordt de instapkaart van Gerry geweigerd. We moeten nu toch naar de incheckbalie, waarvandaan we echter na 5 minuten weer worden weggehaald. We worden naar een speciale incheckbalie gebracht en daar wordt na een minuut of tien gelukkig alles opgelost. We moeten ons meteen melden bij de gate want het boarden is al begonnen. Uiteraard hebben we de verst weggelegen gate: E24. Daar gaat gelukkig alles goed; we doorstaan alle controles en mogen het vliegtuig, een Airbus 330 van Delta Airlines, betreden. We vetrekken een kwartier te laat en halen dat op de vlucht van 8,5 uur helaas niet in. Ik vraag een uur voor de landing naar de
immigratie- en douanepapieren, die alle passagiers moeten invullen voor binnenkomst in de USA. Even later wordt omgeroepen dat ze die tot hun excuus op deze vlucht per abuis niet hebben meegekregen; komt nooit voor, op deze ene keer dan na. Dit betekent dat we op de luchthaven nog alle papieren moeten invullen; bij aankomst blijkt dat dus een chaos te worden: alle 300 passagiers moeten dat nu dus nog doen; bovendien blijken op de luchthaven niet meteen alle juiste papieren voorhanden. Uiteindelijk lukt het met behulp van een uiterst vriendelijke douanier om alles voor elkaar te krijgen. Maar dan.....we hebben nog maar 20 minuten om de aansluitende vlucht naar Memphis te halen en ja je voelt het al: we worden geweigerd. Er gaat die avond geen directe vlucht meer naar Memphis wat betekent dat we nu eerst van Detroit naar Atlanta moeten vliegen en daar, na 5 kwartier wachten, een vlucht naar Memphis kunnen nemen. Protesteren heeft geen zin. Ok, we gaan manmoedig ons lot tegemoet want we moeten toch verder. We vliegen, na ongeveer een dik uur wachten, door naar Atlanta; een onrustige vlucht met veel turbulentie! In Atlanta aangekomen vergapen we ons eerst aan het enorme vliegveld om daarna met stijgende ergernis te horen dat de vlucht naar Memphis vertraagd is i.v.m. het noodweer eerder op die dag. Na twee uur wachten vliegen we door naar Memphis Tennesse, halleluja we are there: het is nu 00:15 Tennessee-time (in Nederland dus 07:15 in de ochtend). Het slotaccoord wordt die nacht gevomd doordat we op dat vroege uur nauwelijks nog een taxi kunnen krijgen waar we we met z'n vieren incl. bagage, in passen. Uiteindelijk liggen we, 3 vluchten, 2 taxiritten en 24 uur verder, om 01:30 in het kingsize bed van onze kamer-en-suite van het Elvis Heartbreakhotel! O what a night!